MIT NR 3: „TAI CHI TO RELIGIA LUB SEKTA”

Fałszywy mit, że Tai Chi to religia lub sekta, może wynikać z niezrozumienia natury i pochodzenia tej chińskiej sztuki. W rzeczywistości Tai Chi nie jest ani religią, ani sektą, ale jest to sztuka walki oraz praktyka ciała i umysłu o głębokich korzeniach kulturowych i filozoficznych.

Oto kilka faktów, które pomogą rozwiać ten mit:

1.Tai Chi jako sztuka walki

Tai Chi wywodzi się z tradycji chińskich sztuk walki, zwanych również „kung fu” lub „wushu”. Tai Chi Chuan zostało stworzone jako sztuka samoobrony i jest oparte na skutecznych technikach walki. Jest klasyfikowane jako styl wewnętrzny (Shaolin Kung Fu dla przykładu jest natomiast przedstawicielem stylu zewnętrznego). Style wewnętrzne koncentrują się na rozwijaniu siły wewnętrznej, równowagi, oddychania i zrozumienia energii chi.

2. Korzenie filozoficzne 

• Filozofia taoistyczna

Tai Chi opiera się na filozofii taoistycznej, która nie jest żadną religią. Taoizm jest jednym z wielu starożytnych systemów filozoficznych w chińskiej kulturze, który opiera się na zgodności z naturą i jej cyklami, prostocie i równowadze. Głównym pojęciem taoizmu jest „Tao” lub „Dao” („Droga” lub „Ścieżka”) symbolizująca drogę rozwoju w głębokim rozumieniu natury, jej cykli i naturalnego porządku.

Tai Chi wykorzystuje taoistyczne zasady, takie jak harmonia, równowaga, unikanie nadmiernego działania i zgodność z naturą, aby kształtować swoje techniki i rozumienie sztuki Tai Chi. 

• Dualizm Yin i Yang   

Taoizm wyraża podstawową dwoistość natury Yin i Yang, które reprezentują przeciwstawne i uzupełniające się siły w przyrodzie (np. noc i dzień, twardość i miękkość czy napięcie i rozluźnienie). W Tai Chi ruchy są prowadzone przez przejścia pomiędzy Yin (miękkość, relaksacja) i Yang (siła, napięcie), co pomaga w rozumieniu równowagi i płynności ruchów.

• Przepływ energii Chi

Energia Chi jest energią życiową obecną we wszechświecie i w ludzkim ciele. W Tai Chi praktykujący rozwijają świadomość swojej wewnętrznej energii i uczą się jak kierować nią w ciele podczas wykonywania ruchów.

• Zgodność z naturą 

Taoizm zachęca do harmonijnego życia zgodnego z naturą i jej cyklami. W Tai Chi praktykujący uczą się świadomości swojego ciała oraz otoczenia, co pozwala im na płynne, naturalne i efektywne wykonywanie ruchów.

• Zasada Wu Wei

 Wu Wei oznacza działanie bez działania lub działanie bez wysiłku. W Tai Chi uczestnik wykorzystuje minimalną siłę wewnętrzną, aby uzyskać maksymalną efektywność ruchów, zamiast polegać na czystej sile fizycznej.

• Oddychanie i umysłowość

Taoizm podkreśla znaczenie oddechu, harmonii i spokoju umysłu. W Tai Chi praktykujący koncentrują się na głębokim oddychaniu, co pomaga uspokoić umysł i skupić się na chwili obecnej podczas wykonywania ruchów. Zalecanym jest przy tym aby praktyka odbywała się na świeżym powietrzu dla podkreślenia znaczenia kontaktu z naturą.

3. Otwartość i różnorodność

Tai Chi jest praktykowane na całym świecie przez osoby o różnych przekonaniach religijnych i kulturowych. Nie jest to ograniczone do jednej wiary ani nie propaguje żadnej konkretnej religii.

Aby praktykować Tai Chi, nie jest wymagane przyjmowanie jakichkolwiek specyficznych wierzeń religijnych czy ideologii. Wystarczy otwarty umysł i chęć nauki. Zanim więc zdefiniujesz Tai Chi i zbudujesz sobie wyobrażenie na jego temat, przyjdź na trening próbny i przekonaj się jak wygląda sztuka Tai Chi w rzeczywistości. 

Istnieje powiedzenie, że „Tai Chi to stan umysłu”. Oznacza ono, że Tai Chi nie stawia żadnych barier fizycznych przed rozpoczęciem praktyki, wymaga natomiast otwartego umysłu i właściwego, pozytywnego nastawienia do rozwoju i nauki.

4. Fizyczne i zdrowotne aspekty

Praktyka Tai Chi może być podejmowana bez konieczności angażowania się w żaden kontekst religijny. Współczesne podejście do Tai Chi koncentruje się na aspektach fizycznych, bojowych, zdrowotnych i relaksacyjnych.

Warto podkreślić, że w ciągu wieków Tai Chi Chuan był praktykowany przez różne grupy ludzi, w tym zarówno przez adeptów filozofii taoistycznej, jak i tych, którzy postrzegali go jako czystą formę aktywności fizycznej i relaksacji. Tai Chi stanowi cenny aspekt chińskiego dziedzictwa kulturowego i jest ceniony zarówno jako sztuka walki, jak i praktyka zdrowotna, niezależnie od przekonań religijnych czy światopoglądowych.